การชำเลืองมองแล้วใจมันว่าง ตัวตนหายไป กาลเวลาหายไป สรรพสิ่งรวมๆ เป็นเอกภาพเดียวกัน ตราบใดที่เรายังไปไม่พ้นจิตสามัญสำนึกที่มีตัวตน เราจะยังไม่เริ่มเดินทาง..
